دنیای کودکانه بچه ها بی غل و غش و پاک و قشنگه. ساده و صاف و زلالند این موجودات آسمونی. هنوز راه و رسم ناراستی رو فرا نگرفتند و حقیقت محضند. دنیا هم در آینه نگاهشون یه جور قشنگ تری است انگار. وقتی میخندند با تمام وجودشونه و گریه اونها هم یه گریه واقعی است.
این امکان که بخواهیم دنیا رو از دید اونها نگاه کنیم خوب وجود نداره. اما میتونیم این نگاه قشنگ رو با ایجاد چارچوبهای کلیشه ای توی ذهن زیباشون نابود نکنیم و بهشون اجازه بدیم بچگی کنند.
کنار بچه ها بودن حس خوبی داره. اونها ما رو خیلی تحت تاثیر قرار میدن. دلم میخواد دنیای همه بچه ها رنگی و قشنگ باشه و ... بمونه.
کاش بشه دنیاشون همیشه رنگی بمونه
میمونه اگه ما بزرگترها ناخواسته و نادانسته رنگ رو از دنیاشون نگیریم سارای خوبم
امیدوارم دنیاشو نو رنگ پریده نکنیم و به جاش دنیای خودمونو هم رنگی کنیم
منم امیدوارم مامان خوب
چه عکس جالبی !
رها جان متاسفانه روز به روز و سال به سال بچه های هر دوره زودتر و زودتر بزرگ می شوند حتی بلوغشان هم جلو می افتد.
ممنون
من هم متاسفم از این موضوع و حقیقت داره. چه باید کرد؟ یه راه حل جامع میخواد و همه جانبه...